اصول گودبرداری ساختمان ها شامل موارد مهمی است که باید در هر پروژه ساختمانی مورد توجه قرار گیرد. حتما تاکنون گودبرداری های زیادی را دیده اید که عمق و وسعت هر کدام متفاوت بوده است. گود برداری یک عملیات مهم، اساسی و خطرناک در ساخت هر ساختمانی محسوب می شود. عدم رعایت برخی از اصول گودبرداری و ملاحظات فنی و ایمنی ممکن است باعث به وجود آمدن برخی از خسارات جانی و مالی شود. در این مطلب از سایت مقاوم سازان پایون سیرتا پیاز گودبرداری اصولی را با هم مرور خواهیم کرد.
به هر عملیاتی که در آن خاک سطح زمین را برداشته و یک گودی بر روی آن ایجاد کنند، گود برداری می گویند. معمولا این کار در سطح زمین (سطح معمول زمین) انجام می شود. گودبرداری با خاک برداری همراه است. گودبرداری دلایل مختلفی دارد اما به طور معمول برای احداث یک ساختمان جدید انجام می شود. گودبرداری اصولی از مهمترین عوامل برای پایدارسازی گود محسوب میشود. انجام این کار از خطرناک ترین کارهای عملیاتی در ساخت یک بنا و مهندسی آن است. برای انجام این کار نیاز به رعایت اصول ایمنی مختلفی است که در ادامه آن را بررسی می کنیم.
بله گودبرداری یکی از خطرناک ترین عملیات ساختمانی می باشد. دلیل اصلی خطرناک بودن دسترسی به تراز منفی زمین، امکان نشست و فرو ریختن گود است. فروریختن گود ممکن است علاوه بر خسارت های مالی و تاخیر در اجرای پروژه باعث خسارت های جانی نیز برای کارگران و مهندسین حاضر در پروژه شود. به همین علت است که قبل از گودبرداری تلاش می شود برخی اقدامات پیشگیرانه ایمنی انجام شود. اما چه عواملی باعث خطرناک تر شدن گودبرداری می شود؟
فارق از اینکه اصول گودبرداری رعایت شود یا نه، برخی از خطرات ممکن است. در این عملیات وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد ذیل هستند:
برخی شرایط خاص در محیط اجرای پروژه خاک برداری را با مشکلاتی مواجه می کند و ممکن است درصد احتمال وقوع ریزش خاک را افزایش داده و ایمنی پروژه را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. این عوامل شامل موارد زیر هستند:
بعضی مواقع اصول گودبرداری ایمن رعایت شده و همه چیز در نظر گرفته می شود اما ممکن است در همسایگی گود ساختمان هایی وجود داشته باشند که سن بالایی داشته یا ترک و شکستگی در ساختیار آنها وجود داشته باشد. دیوار مجاوری که به ساختمان تکیه داده است ممکن است باعث ریزش شود. جالب است بدانید که در صورت ریزش ساختمان های اطراف حتی در صورت ضعف در بنای ساختمان تمام مسئولیت بر عهده مسئولین پروژه است.
جنس خاک در همه جا یکسان نیست و درصد رس و شن موجود در آن متفاوت است. به همین دلیل برخی از خاک ها سست تر از سایرین می باشند. به همین دلیل است که بسیاری از کارفرمایان به انجام آزمایش خاک تاکید فراوان می کنند تا در صورت وجود ضعف در خاک اقدامات ایمنی تکمیلی انجام شود.
در سالهای اخیر با افزایش ارتفاع ساختمان ها و ساخت برخی از برج ها نیاز به گودبرداری عمیق تر احساس شده است. در این وضعیت هر چه عمق گودبرداری بیشتر باشد، خطر ریزش گود نیز بیشتر می شود.
هر چه مدت زمان اجرای پروژه طولانی تر باشد ممکن است به دلیل بارندگی و یا حوادثی مثل سیل خاک اطراف سست شده و باعث ریزش گود شود. از طرف دیگر وجود جوی های آب در اطراف پروژه و یا آب های زیرزمینی در محل احداث پروژه نیز خطر ریزش گود را بسیار بالا می برد.
برخی از موارد ممکن است پروژه در کنار یک خیابان پرتردد ساخته شود. در این شرایط ریسک گودبرداری افزایش می یابد و باید اقدامات ایمنی و پیشگیرانه بیشتری لحاظ شود.
برای انجام گودبرداری به برخی از تجهیزات عمرانی نیاز است. بهتر است این تجهیزات با وجه به روش انتخاب شده برای گودبرداری تهیه شوند. از جمله ماشین آلات گودبرداری موراد زیر قابل اشاره هستند:
یکی از اصول گودبرداری پس از خاک برداری و ایجاد گود، پایدار سازی خاک است. روش های مختلفی برای پایدارسازی خاک گود وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارد اما همه آنها یک هدف دارند که آن چیزی جز مقاوم سازی خاک و گود و همچنین جلوگیری از ریزش خاک نیست. البته به این موضوع نیز باید اشاره داشته باشیم که در برخی از موارد روش های مختلف پایدارسازی خاک به شکل ترکیبی استفاده می شوند. برخی از این روش ها از قرار ذیل هستند:
همانطور که گفته شد جنس خاک برای انجام عملیات خاک برداری بسیار مهم است. به طور کلی خاک ها به چند دسته زیر دسته بندی می شوند:
در این مطلب تلاش شد سیر تا پیاز اصول گودبرداری را توضیح دهیم. اما گودبرداری اصولی کاری حرفه ای است و با توجه به خطرات احتمالی باید توسط متخصصین و افراد مجرب انجام شود. اهمیت این موضوع برخی از مواقع بسیار بالاست. برای مثال محلی که ساختمان های قدیمی وجود دارد ریسک بسیار بالایی برای گود برداری دارد. شرکت مقاوم سازان پایون یکی از شرکت های فعال در زمینه مقاوم سازی ساختمان و پروژه های ساختمانی است که می تواند به عنوان مشاور یا مجری مجرب برای یک عملیات گود برداری اصولی انتخاب شود.
مقاوم سازی و عایق کاری دیوار با توری فایبرگلاس از روش هایی است که این روزها بسیار رواج پیدا کرده است. البته استفاده از این روش چیزی نزدیک به یک قرن سابقه دارد اما سالهای اخیر در کشور ما بسیار پر کاربرد شده است و بسیاری از کارفرمایان به استفاده از توری فایبرگلاس برای عایق کاری و مقاوم سازی تمایل پیدا کرده اند. اگر نمی دانید توری فایبرگلاس چیست و چطور بر عایق شدن و افزایش مقاومت دیوار نقش دارد، ادامه این مطلب از سایت مقاوم سازان پایون را مطالعه کنید.
توری فایبر گلاس که به آن مش فایبرگلاس (مشهای GFRP) نیز گفته می شود، محصولی است که از الیاف شیشه آغشته شده به ترموست تهیه می شود. مش فایبرگلاس که زیر مجموعه مواد FRP محسوب می شود، با گرم کردن شیشه و خارج کردن آن از قالب و تهیه نخ از آن تولید می شود. این الیاف باعث کاهش هدر رفتن آب و افزایش مقاومت ساختاری بتن است. مش فایبرگلاس برعکس مش سیمی یک لایه بیشتر بر روی دیوار ایجاد می کند. برای استفاده سیمان یا بتن باید از نوع AR (مقاوم در برابر شرایط قلیایی) استفاده کرد.
مش فایبرگلاس بر اساس کاربرد انواع مختلفی داشته و در وزن های مختلفی تولید می شود. جالب است بدانید هر چه وزن توری فایبرگلاس بیشتر باشد مقاومت مکانیکی ایجاد شده توسط آن برای دیوار افزایش پیدا می کند.
برای تولید این محصول از چندین نوع سیلیس استفاده می شود. این سیلیس ها برای تولید فایبرگلاس استفاده می شود. این مش های فایبرگلاس انواع مختلفی دارند. برخی از انواع در برابر شرایط اسیدی و برخی دیگر در برابر شرایط قلیایی مقاومت بالایی دارند. بعضی از انواع نیر استحکام کششی زیادی دارند. به طور کلی فایبرگلاس یک جنس با دوام، سخت و البته در عین حال انعطاف پذیر است و به همین دلیل در صنایع مختلف بسیار پرکاربرد می باشد.
توری های فایبرگلاس مزایای دارند که بسیاری از افراد را به استفاده از آن ترغیب می کند. مزیت های مش فایبرگلاس شامل موارد زیر است:
این توری در پوشش پلاستر سیمانی و بتنی را باید زمانی نصب کرد که هنوز مرطوب است. برای انودود کاری ضخامت پوشش پایه باید بین 4 الی 8 میلیمتر باشد. با یک ماله باید پوشش پلاستر روی دیوار اجرا شود و پس از آن می توان مش فایبرگلاس را روی آن چسباند. در گام بعد با ماله چسب بر روی آن کشیده می شود. البته این تنها روش استفاده از مش فایبرگلاس نیست.
در روش دیگر ابتدا چسب بر روی دیوار کشیده می شود و سپس مش بر روی آن نصب شده و بعد از آن لایه دوم بر روی آن کار می شود. در اجرای رومش دوم باید توجه داشته باشید که قبل از چسباندن توری لایه زیرین خشک نشده باشد.
یکی از مزایای استفاده از مش فایبرگلاس جلوگیری از ترک خوردن دیوارها در شرایط تغییر دمایی است. در حقیقت توری فایبرگلاس انعطاف پذیری دیوار را در مقابل انبساط و انقباض افزایش می دهد. در هر 100 میلیمتر از مش ها علامت هایی وجود دارد که محل همپوشانی آنها است. در حقیقت هر توری باید صد میلی متر با آخرین نوار همپوشان باشد. اگر این همپوشانی رعایت نشود ممکن است خاصیت توری از بین رفته و پس از مدتی ترک ها بر روی دیوار ظاهر شوند. علاوه بر این عدم رعایت این همپوشانی مقاومت حداکثری را نیز به دیوار نمی دهد.
برخی تصورات غلط در مورد نصب و استفاده از توری فایبرگلاس وجود دارد. برای مثال اگر مش را فقط در بعضی از قسمت ها استفاده کرده و سایر بخش ها فاقد آن باشند، انبساط و انقباض یکسان نخواهد بود و اتفاقا ممکن است شدت و میزان ترک ها بیشتر شود. در این شرایط مقاومت دیوار نیز کاهش خواهد یافت. یکی از راه های جوگیری از این اتفاق استفاده از مفصل درزبندی است. یک نکته مهم دیگر استفاده از ماله مناسب است. در صورتی که از ماله مناسب برای چسباندن مش استفاده نشود ممکن است توری فایبر گلاس دچار شکستگی شود.
نکته دیگر این است که مش های فایبرگلاس انواع مختلفی دارند. اگر قرار است توری در محل قلیایی یا اسیدی نصب شود، نباید از نوع معمولی این توری ها استفاده کرد. برای این منظور باید از توری های فایبرگلاس از نوع AR استفاده کرد.
فوق روان کننده بتن و انواع آن امروزه نقشی مهم و اساسی در صنعت بتن و ساخت و ساز ایفا می کنند. این مواد جزو افزودنی های مجاز به بتن شناخته می شوند که وظیفه ایجاد برخی از تغییرات را در بتن بر عهده دارند. فوق روان کننده بتن کیفیت بالاتر و اثرگذاری بیشتری نسبت به روان کننده ها دارند و بر تقویت بتن و در نتیجه مقاوم سازی سازه ها تاثیر به سزایی میگذارند. در این مطلب می خواهیم بیشتر در مورد فوق روان کننده های بتن اطلاعاتی ارائه دهیم. با مقاوم سازان پایون تا پایان همراه باشید.
در دهه 70 میلادی بود که استفاده از برخی افزودنی های شیمیایی برای بتن مورد توجه قرار گرفت. یکی از این نوع افزودنی ها روان کننده های بتن بودند. روان کننده بتن در حقیقت نوعی از افزودنی های بتن هستند که کمک می کنند آب کمتری مصرف شده و خشک شدن بتن نیز با سرعت بیشتری انجام شود. به طور کلی این افزودنی باعث بهبود عملکرد و مقاومت بتن شده و استفاده از آن را راحت تر خواهد کرد.
استفاده از این مواد معمولا برای فراهم کردن و بدست آوردن برخی از الزامات پروژه ها توصیه می شود. هدف اکثر استفاده کنندگان افزایش اسلامپ و استفاده صحیح از سیمان می باشد. اما به طور کلی می توان گفت این محصول به شدت میزان آب در روند تولید بتن را کاهش می دهند. به عبارت دیگر:
پس از توضیح کلی در مورد ابر روان کننده های بتن و کاربرد آنها برخی از مزیت های فوق روان کننده بتن را با هم بررسی می کنیم:
از بتن هایی که از افزودنی های شامل ابر روان کننده ها استفاده کرده اند می توان به این منظور استفاده کرد:
انواع فوق روان کننده های بتن بر پایه موادی که از آنها ساخته شده اند تقسیم بندی می شوند. با همین معیار انواع فوق روان کننده عبارتند از:
این مدل فوق روان کننده ها نسبت آب به سیمان را بسیار زیاد کم کرده و نفوذپذیری بتن را در برابر مواد شیمیایی کاهش داده و دوماش را افزایش می دهد. ابن ماده لایه ای باردار دور مولکول های سیمان تشکیل داده و آنها را از یکدیگر دور می کند. آب گریزی این محصول نیز ذرات سیمان را دور از موکول های آب نگه می دارد که باعث روان شدن بتن و سیمان می شود. این تاثیرات تنها تا مدتی ادامه داشته و سپس از بین می روند تا اسلامپ بتن کاهش پیدا و گیرایی آن افزایش پیدا کند.
این فوق روان کننده به طول معمول برای ساخت بتن در مناطق معتدل و تا حدودی خنک مورد استفاده قرار می گیرد. پلیمر مصنوعی سازنده اصلی این فوق روان کننده است. مزیت این روان کننده افزودن به مقاومت اولیه و پایانی بتن بدون کاهش اندازه آب است. کاهش نفوذپذیری بتن و افزایش ماندگاری و دوام آن از دیگر خصوصیات این گزینه فوق روان کننده می باشد. البته کم شدن جداشوندگی بتن، بهبود امکان پمپ کردن بتن و کارپذیری در کارگاه را نیز باید از نکات مثبت مهم این نوع فوق روان کننده محسوب کرد.
یکی از انواع فوق روان کننده در دسته ملامینی ها قرار می گیرد. مثل گزینه های قبلی ملامینی ها نیز برای روان تر کردن بتن و کاهش مصرف آب مورد استفاده قرار می گیرند. فوق روان کننده ملامینی این کار را بدون کاهش کارایی و اسلامپ بتن انجام می دهد. آنها به صرفه جویی سیمان و اب کمک می کند. مدت زمان ویبره را کم می کند و افزایش روانی و مقاومت فشاری را ایجاد می کند. یکی از خصوصیات مثبت این محصولات افزایش قابلیت پمپ کردن بتن تا ارتفاعات زیاد می باشد. کاهش ترک خوردگی بتن پس از خشک شدن و چسبندگی بتن و آرماتور از دیگر خصوصیات مثبت این گزینه است.
لیگنوسولفات کشش سطحی آب را کاهش می دهد. ذرات سیمان و بتن را بهتر پخش کرده و روانی بتن را تا حد بسیاری افزایش می دهد. خمیری که از افزودن این ماده حاصل می شود روان بوده کار با آن ساده است. این روان کننده مقاومت بالایی نیز به سازه می بخشد. بر طبق تحقیقات انجام شده هر چه جرم مولی روان کننده های لیگنو بیشتر باشد روان کنندگی آن نیز افزایش می یابد. نمونه های پودری این محصول ممکن است رسوباتی را ایجاد کند.
گود برداری از مراحل اولیه و مهم ساخت و ساز و انواع بناها محسوب می شود. البته گودبرداری برای سازه هایی صورت می گیرد که قرار است فوندانسیونی زیر زمین داشته باشند. این فعالیت از دو جهت بسیار با اهمیت است. اول اینکه یک گودبرداری مناسب و اصولی می تواند به ساخت مناسب پی ساختمان منتهی شود و دوم به این دلیل که گود برداری یک کار حساس است و باید اصول ایمنی در آن به شدت رعایت شود تا خطری برای ادامه پروژه، جان کارگران و همسایگان ایجاد نشود و به پایدارسازی گود کمک کند. با سایت مقاوم سازان پایون همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.
اگر بخواهیم تعریفی کلی ارایه دهیم، گودبرداری به مجموعه فعالیت هایی گفته می شود که در آن خاک، سنگ (یا هر چیزی که در داخل زمین قرار دارد) برداشته شده و در نتیجه آن یک گودی در محل انجام پروژه ایجاد می شود. اهداف برای انجام گود برداری بسیار زیاد است و همچنین روش های گودبرداری نیز متنوع است. در تعریف مقررات ملی ساختمان این تعریف برای گود برداری آمده است:
"هر گونه حفاری یا خاک برداری که در ترازی پایین تر از سطح زمین و ترازی پایین تر از پی ساختمان های مجاور باشد."
برای شروع گود برداری باید در ابتدا خاک محل پروژه مورد بررسی قرار گیرد. نمونه برداری خاک باید به محل آزمایشگاه فرستاده شود تا شرایط و ویژگی های آن مشخص شود. سپس چارچوب کلی محل گود برداری بر روی زمین مشخص می شود. پس از مشخص شدن طول و عرض و عمق لازم برای گودبرداری با استفاده از گچ روی زمین انجام می شود. گود برداری معمولا مرحله به مرحله انجام می شود. همزمان با گودبرداری و حتی پیش از شروع آن باید اقدامات ایمنی لازم انجام شود. اگر خاک محل سست باشد اهمیت اقدامات ایمنی به شدت افزایش پیدا می کند. مراحل گودبرداری به ترتیب شامل موارد زیر است:
در هنگام گودبرداری برخی از خطرات ممکن است کارگران و اطرافیان مستقر در محل گودبرداری را با خطراتی مواجه کند. این خطرات شامل تخریب و صدمات به ساختمان های کناری، خطرات جانی برای کارگران پروژه و تجهیزات استقرار یافته در محل و همچنین احتمال آسیب دیدن برخی از تاسیسات شهری مثل لوله های آب و گاز و کابل های برق یا مخابرات است.
مراحل انجام گودبرداری را در چند سطر بالاتر توضیح دادیم. اما برای انجام این کار روش های های مختلفی وجود دارد که هر کدام از آنها به شکل خاصی انجام می شود. اما کلا گود برداری با خاک برداری از محل، ایمن سازی محل خاک برداری و تثبیت آن انجام می شود. انواع روش های گودبرداری و خاک برداری عبارتند از:
در ادامه هر کدام از این روش ها را مورد بررسی قرار می دهیم.
استفاده از بیل های مکانیکی یک روش متداول برای خاک برداری و گود برداری است. این وسیله به سرعت انجام خاک برداری بسیار کمک می کند. این روش همچنین پرطرفدارترین روش برای انجام این کار می باشد. بیل مکانیکی بازویی مفصلی، باکت و کابینی چرخان دارد. انواع بیل مکانیکی که در خاک برداری ها استفاده می شود شامل موارد زیر است:
اگر از سیستم کابلی برای گودبرداری استفاده شود، می توان گودبرداری را در فواصل دورتر نیز انجام داد. در این صورت نیازی به تخلیه خاک با استفاده از ورود کامیون به داخل گود نیست.
استفاده از روش تاپ دان هم این روزها بسیار گسترش یافته است. هر چند این روش از سال 60 میلادی رایج شده بود. در این روش می توان هم زمان با طبقات زیر زمین طبقات زیر پی را هم خاک برداری کرد. در روش تاپ دان در شروع المان های باربر قائم نصب شده و سپس سیستم سازه نگهبان با روش شمع ها و دیوار حایل ساخته می شود. این راه گودبرداری سرعت انجام پروژه را بالا می برد. در گودبرداری تاپ دان اول دیوارهای پیراون ساخته شده و معمولا پی و ستون ها از تراز زمین نصب می شوند. مزایای روش گودبرداری تاپ دان شامل موراد زیر است:
استفاده از لودر معمولا در پروژه های کوچکتر بیشتر صورت می گیرد. چرا که برای گودبرداری پروژه های بزرگتر به طور معمول از بولدوزر یا جرثقیل استفاده می شود. لودر وسیله ای است که اندازه ای نزدیک به تراکتور دارد و از یک بیل مکانیکی و کابین راننده تشکیل شده است. لودرها انواع و اندازه های مختلفی دارند و بر اساس نیاز پروژه انتخاب می شوند. لودر برای انجام خاک برداری باید داخل گود شده و خاک را درون کامیون های باری تخیه کند. انواع لودرهای مورد استفاده در خاک برداری و گودبرداری ها عباتند از:
در مطلبی که مطالعه کردید تلاش شد تا اطلاعاتی در مورد گودبرداری و چگونگی انجام آن ارایه شود. توجه داشته باشید که انجام گودبرداری ساختمان یک فعالیت تخصصی محسوب می شود. در صورتی که گود برداری بر اساس اصول و رعایت نکات ایمنی انجام نشود، ممکن است خسارات غیرقابل جبران جانی و حتی مالی به همراه داشته باشد. بنابراین توصیه می شود طراحی و برنامه ریزی برای انجام این کار توسط مهندسان مجرب و متخصص انجام شود. شرکت مقاوم سازان پایون به عنوان یکی از شرکت های فعال در زمینه مقاوم سازی سازه های ساختمانی با سالها تجربه یکی از شرکت هایی است که می تواند گزینه ای برای انتخاب توسط شما برای انجام مشاوره گودبرداری باشد.
مقاوم سازی ساختمان های قدیمی یکی از موضوعات مهمی است که این روزها بسیاری از شهرها با آن درگیر هستند. با گذشت زمان و افزایش عمر هر ساختمان مجموعه عوامل مختلف مقاومت کلی یک سازه ساختمانی را تحت تاثیر قرار داده و کاهش خواهد داد. اتفاقاتی مثل زلزله، آتش سوزی های بزرگ، سیل، افزایش غیر مجاز بار ساختمان و... کاهش مقاومت را تسریع نیز می کند. به همین دلیل است که در کشور ما هم این موضوع به یکی از دغدغه های مهم شهری تبدیل شده است. در ادامه این مطلب قصد داریم در مورد مقاوم سازی ساختمان های قدیمی توضیحاتی را ارائه دهیم.
مقاومسازی ساختمان های قدیمی عملیاتی است که برای اصلاح یا ترمیم سازه پس از گذشت چندین سال از ساخت آن انجام می شود. البته انجام این کار می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اما در هر صورت این کار بازده یک سازه ساختمانی را افزایش داده و باعث افزایش سطح دوام و ایمنی آن می شود. معمولا هر چه زمان بیشتری از طول عمر سازه گذشته باشد یا ساختمان بیشتر در معرض آسیب های محیطی مثل ارتعاشات (زلزله، طوفان ارتعاشات محیطی) قرار گرفته باشد، اهمیت انجام این کار بیشتر احساس می شود.
یکی از انواع ساختمان های نیازمند مقاوم سازی سازه های دارای ارزش معنوی و تاریخی هستند. مقاوم سازی سازه ها دانشی است که تقویت سازه و عنناصر مهم ساختمان می پردازد. هر چند این فعالیت را بیشتر در ساختمان های قدیمی شاهد هستیم، اما برخی از سازه هایی که قدیمی محسوب نمی شوند نیز ممکن است به دلایل متعدد نیاز به مقاوم سازی پیدا کنند. برای مثال برخی ساختمان های نه چندان قدیمی برای تغییر کاربری نیاز به مقاوم سازی دارند.
یک سازه ساختمانی ممکن است به دلایل مختلفی نیاز به مقاوم سازی پیدا کند. از جمله این دلایل شامل موارد زیر است:
روش های مقاوم سازی سازه قدیمی متفاوت است. هر روش ویژگی ها و شرایط خاص خود را دارد و انتخاب روش مناسب باید با توجه به شرایط ساختمان باشد. برخی از روش های مقاوم سازی ساختمان های قدیمی را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.
ژاکت بتنی از روش های شناخته شده مقاوم سازی سازه ها شناخته می شود. همانطور که از نام ژاکت مشخص است در این روش لایه ای اضافی از بتن را به دور ستون ها، میلگرد ها، تیرهای طولی کشیده می شود تا مقاومت خمشی و برشی افزایش یابد. از این روش برای یک پارچه شدن طراحی سازه به علت وجود نقصی در یکی از اعضای سازه استفاده می شود. دیوارها، ستون ها و قسمت پایینی تیرها از مکان هایی است که از این روش برای مقاوم سازی آن استفاده می شود.
استفاده کردن از FRP ها یا پلمیرها از روش های پر طرفدار در تقویت سازه های قدیمی است. فیبر کربن زیر مجموعه FRP ها است. استفاده از فیبر کربن مقاومت کششی را در عین وزن کم خود بالا می برد. این الیاف معمولا به قیمت بیرونی ستون ها، دال ها یا تیرها چسبانده می شود. مقاوم سازی با روش FRP از این جهت حائز اهمیت است که مانع از افزایش وزن سازه می شود.
طبق برخی از مطالعات انجام گرفته در زمینه مقاومت سازه ها در برابر زلزله، قاب خمشی و شکست برشی اتصالات تیر به ستون باعث بسیاری از ویرانی های مربوط به ریزش ساختمان است. به همین دلیل مقاوم سازی محل اتصالات تیر و ستون یکی از تکنیک های مقاوم کردن ساختمان ها است. در این رویه نیز معمولا از FRP ها برای تقویت محل اتصالات استفاده می شود.
افزودن به ابعاد دیوار نیز از روش های مقاوم کردن ساختمان های فرسوده است. برای پیاده سازی این روش باید دیوارهای ساختمان را با آجر، بتن و در برخی از موارد با آرماتور بندی تقویت می کنند. افزوده شدن به حجم و وزن دیوار مقاومت سازه را بالای برد. قابل وجه اینکه استفاده از این روش در شرایط خاصی میسر است.
یکی دیگر از شیوه های مقاوم سازی ساختمان قدیمی مهاربندی فولادی است. از این روش در زمانی استفاده یمش ود که به دهانه بزرگ نیاز است. این سیستم به دلیل وزن سبک و هزینه پایین کاربرد زیادی در ساخت و سازها دارد.
یکی از راه های ترمیم و مقاوم سازی ساختمان های بتنی قدیمی تقویت و ترمیم بتن استفاده شده در سازه است. بتن با گذشت زمان ممکن است دچار ترک خوردگی هایی شود که مقاومت کلی ساختمان را تحت تاثیر قرار دهد. ترمیم ترک بتن نیز با روش های مختلفی انجام می شود که استفاده از رزین اپوکسی یکی از آنهاست.
هر چه یک ساختمان وزن منایب تری داشته باشد در عین استحکام بالا مقاومت بیشتری نیز در برابر نیروهای وارده خواهد داشت. در برخی از ساختمان های قدیمی نیاز است کمی از جرم ساختمان کم شود تا مقاومت ساختمان افزایش پیدا کند. این کار به روش های مختلفی انجام می شود.
در این شیوه نیز سطح مقطع برای اجزای ناحیه ارماتور افزایش پیدا می کند. در نتیجه این کار ظرفیت باربری بیشتر شده و فرکانس طبیعی ارتعاش نیز تغییر می کند. این روش برای بهبو عملکرد و تقویت اعضای خمشی و فشاری بتن مسلح استفاده می شود.
در این مطلب روش های مقاوم سازی ساختمان های قدیمی را با هم مرور کردیم. اما باید بدانید که انتخاب روش مقاوم سازی خود به تخصص و دانش فنی نیاز دارد. هر روش مقاوم سازی برای هر ساختمان مناسب نیست؛ چرا که هر سازه ویژگی های خاص خود را دارد. شرکت مقاوم سازی پایون از شرکت های فعال در زمینه مقاوم سازی سازه های قدیمی در شهر تهران محسوب می شود که سالها تجربه در این زمینه را در کارنامه کاری خود دارد. این شرکت می تواند انتخابی مناسب برای مشاوره و اجرای مقاوم سازی ساختمان قدیمی شما باشد.