انواع پوشش های ضد خوردگی سازه های بتنی

انواع پوشش های ضد خوردگی سازه های بتنی و آشنایی با روش های اجرای این پوشش‌ها بسیار پر اهمیت است و باعث می‌شود که تا حد امکان از خوردگی‌ها در بتن سازه ها جلوگیری کنیم. این موضوع در مجتمع‌های صنعتی مثل مجموعه‌های پتروشیمی، صنایع نفت و گاز، مواد غذایی و... که بیش از سایرین در معرض انواع مواد خورنده قرار گرفته‌اند از اهمیت بیشتری برخوردار است. متاسفانه در مراحل اولیه کمتر به این موضوع توجه می‌شود و به همین دلیل هزینه‌های زیادی باید بابت آن پرداخته شود. مقاوم سازان پایون در این مطلب روش و انواع پوشش‌های ضد خوردگی که در طراحی و اجرای انواع سازه اهمیت بسیاری دارد را بررسی می‌کند.

روش ها و انواع پوشش های ضد خوردگی سازه های بتنی

انواع اسیدها؛ قلیاها، نمک ها، حلال ها و... وجود دارند که هر کدام تاثیر متفاوتی بر بتن می گذارند. به همین دلیل انواع پوشش ضد خوردگی بتن نیز به وجود آمده است که هر کدام در شرایط خاصی به کار برده می شوند. انتخاب پوشش ضد خوردگی بتن مستقیما به نوع مواد خورنده، دمای محیط، تنش های حرارتی و... بستگی دارد. این روش ها عبارتند از:

• سرامیک‌ها
• آجرها
• پوشش‌های رزینی
• ورق‌های ترموپلاست
• روش‌های ترکیبی و...

کاشی ها و آجرهای ضد اسید

کاشی کاری و آجرکاری برای محافظت از بتن در برابر مواد خورنده از بهترین پوشش ها محسوب می شود. کاشی و آجر می توانند مقاومت خوبی در برابر مواد شیمیایی، تنش های حرارتی، بارهای استاتیک و دینامیک و... داشته باشند. از مهمترین مزایای این روش می توان به اجرای راحت و امکان تعمیر و رفع نقص ساده اشاره کرد.

اجزای سیستم کاشی و آجر به عنوان پوشش های ضد خوردگی سازه های بتنی

نصب این سیستم در محیط های اسیدی مثل سطوح بتنی و کانال ها، پیت ها، کف و مخازن نگه دارنده توصیه می شود. سیستم آجر ضد اسید پس از اجرا باید با ملات های نفوذناپذیری در برابر مواد خورنده پوشیده شوند. اگر احتمال نفوذ مواد خورنده به سمت بتن وجود دارد باید از یک لایه ممبران یک دست و بدون درز مثل رابرها یا پوشش های رزینی روی بتن استفاده کرد. کاشی ها و آجرهای ضد خوردگی نیز باید مقاومت شیمیایی، مکانیکی و سایشی بالا و تخلخل پایینی داشته باشند.

پوشش رزینی مسلح شده ضد خوردگی برای سازه های بتنی (FRP)

این پوشش دو قسمت دارد. اولین قسمت شامل رزین ها می باشد و دومین قسمت نیز شامل الیاف شیشه می باشد. رزین ها معمولا شامل اپوکسی، پلی استر، وینیل استر و... هستند که با یک سخت کننده یا تسریع کننده واکنش می دهند و سپس سفت می شوند. الیاف شیشه باید سبک و خنثی باشند. از رزین های برای بالا بردن مقاومت مکانیکی، کششی، خمشی و... استفاده می شود. انواع رزین اپوکسی و انواع الیاف شیشه در FRP شامل موارد زیر است.

رزین اپوکسی

این رزین مقاومت خوبی در برابر اسیدها و قلیاهای رقیق دارند. مقاومت مکانیکی خوب، توانایی دریافت رنگ، خوب چسبیدن به لایه زیر و قابلیت شستشو از ویژگی های رزین اپوکسی می باشد.

رزین پلی استر اشباع نشده

این رزین در برابر اسیدها و اکسید کننده ها و از لحاظ مکانیکی مقاومت خوبی دارد. قابل شستشو بودن از دیگر ویژگی های این رزین است. اما باید به این نکته اشاره داشته باشیم که مقاومت این رزین در محیط های قلیایی پایین است.

رزین وینیل استر

این رزین انقباض کمی در واکنش پلیمرازیسیون دارد. مقاومت قلیایی بسیار بالا و مقاومت اسیدی نسبتا خوبی دارد. همچنین مقاومت مکانیکی و چسبندگی نسبتا خوبی را نیز ارائه می دهد.

رزین فوران

این رزین می تواند طیف قابل توجهی از اسیدها، قلیاها و حلال ها پوشش داده و مقاومت خوبی در برابر آنها از خود نشان دهد. اما یک نکته مهم در مورد این رزین، رنگ ناپذیر بودن آن است.

تیشو پردازش سطوح

در لایه بیرونی و درونی FRP به کار گرفته می شود. از ویژگی های این الیاف باید به توزیع یکنواخت، جذب کم، اشباع سریع، قابلیت افزایش کشش بیرونی و افزایش مقاومت فشاری اشاره داشته باشیم.

مت سوزنی

مت سوزنی یکی از محصولات پر مصرف صنعت کامپوزیت است. ویژگی های این الیاف نیز شامل توزیع یکنواخت، افزایش مقاومت مکانیکی و... است.

مزایای ضد خوردگی سازه های بتنی FRP

این روش مزایای قابل توجهی دارد. مقاومت شیمیایی و مکانیکی را افزایش می دهد. اجرای راحتی داشته و به آسانی قابل تعمیر است. در اکثر مواقع رنگ پذیری خوبی داشته و به شکل یک دست اجرا می شود. نفوذ پذیر نبوده، مقاومت سایشی بالایی دارد و همچنین قابلیت مضرس کردن نیز دارد. برای انتخاب روش FRP باید معیارهای مختلفی مثل ، غلظت مواد خورنده، ترکیب مواد، دما، وضعیت بستر و... را مد نظر قرار داد.

روش اجرای روش FRP چگونه است؟

در مرحله اول سطح زیر کار باید آماده شود. سپس لایه پرایمری با رزینی که رقیق شده اجرا می گردد. سپس الیاف در لایه اول اجرا می شود و بعد از آن نیز با غلتک بر روی آن کشیده می شود تا حباب ها از آن خارج شوند. در گام بعدی نیز لایه های بعدی می چسبند. سپس تیشو اجرا شده  و در نهایت ژل کوت رنگی اجرا می شود.

رابرلاینینگ از انواع پوشش های ضد خوردگی سازه های بتنی

این پوشش لاستیکی یا الاستومر است که انواع مختلفی نیز دارد. لایه رابرلاینینگ یا به عنوان یک لایه ممبران و یا یا به شکل یکتا در زیر کاشی یا آجرهای انتی اسید به کار می رود تا در برابر خوردگی ها مقاومت کند و مانع از رسیدن مواد خورنده به بتن شود. رابرلاینینگ در برابر آب ژاول، اسید های رقیق و بسیاری از قلیاها مقاومت خوبی دارد. ابن روش به دو دسته تقسیم می شود.

رابرلاینینگ گرم

این نوع از پوشش ها به شکل گرم در محل چسبانده شده و آب بندی می شود. سپس در محل تحت فشار بالا و دمای بالا قرار می گیرد.

رابرلاینینگ سرد

این پوشش ها قبلا در کارخانه ولکانیزه شده اند و به سرعت پس از نص و آب بندی قابل استفاده می باشند.

اجرای انواع پوشش های ضد خوردگی سازه های بتنی توسط مقاوم سازان پایون

در این مطلب تلاش شد تا انواع روش ها و پوشش های ضد خوردگی برای سازه های بتنی توضیح داده شود. اما این روش ها باید توسط متخصصین صورت بگیرد تا کارایی و عملکرد مناسب را داشته و طول عمر آن تضمین شود. شرک مقاوم سازان پایون از شرکت های پیشرو در زمینه مقاوم سازی ساختمان های بتنی در کشورمان می باشد و تا کنون پروژه های مختلفی را با موفقیت به سرانجام رسانده است. شما می توانید برای کسب مشاوره در زمینه پوشش های ضد خوردگی بتن با این مجموعه تماس حاصل کرده و از خدمات این شرکت استفاده نمایید.

روش های اجرای سازه نگهبان در گودبرداری

روش های اجرای سازه نگهبان در گودبرداری بسیار متنوع و البته مهم است. در انجام هر گودبرداری اهمیت سازه های نگهبان بسیار بالاست و این سازه‌ها باید در برابر انواع فشارها مقاومت کنند؛ چرا که این فشارها ممکن است باعث تخریب بنای احداث شده و یا ریختن دیواره گود شود. این خطر علاوه بر خسارات مادی خطرات بسیار جدی را نیز متوجه جان کارگران، مهندسان، ساکنین ساختمان های مجاور و رهگذران خواهد کرد. مقاوم سازان پایون در این مطلب قصد دارد شیوه های اجرای سازه نگهبان و پایدارسازی گود را مورد بررسی قرار دهد.

گود برداری چیست؟

به فرایند حفاری زمین، برداشت خاک و ایجاد یک گودال در آن، عملیات گود برداری می گویند. گود برداری ممکن است با اهداف متفاوتی انجام شود، اما در هر صورت انجام این کار نیازمند رعایت برخی از اصول و ضوابط ایمنی می باشد. روش های اجرای سازه نگهبان در گودبرداری تنها یکی از اصول مهم در خاک برداری و گود برداری ها محسوب می شود.

سازه نگهبان چیست؟

این سازه معمولا برای مراقبت از دیواره های گود و یا ساختمان ساخته شده در مجاور گود مورد استفاده قرار می گیرد. سازه نگهبان وظیفه دارد تا نیرو های وارد شده از خاک یا بنای اطراف را به شکلی کنترل کند که مانع از فروپاشی و ریزش آنها شود. متاسفانه برخی از پیمانکاران و یا کارفرمایان برای کاهش هزینه های خود و یا حتی صرفه جویی در زمان احداث سازه نگهبان را کنار می گذارند. این در حالی است که در صورت وقوع هر حادثه ای هزینه های مربوط به زمان و خسارات مالی چندین برابر خواهد شد.

چرا به اجرای سازه نگهبان در گودبرداری نیاز داریم؟

پاسخ این سوال روشن است. دلیل اجرای سازه نگهبان در خاک برداری ممانعت از ریزش خاک و یا ساختمان است. از جمله دلایلی که احداث سازه نگهبان در خاک برداری را با اهمیت می کند باید به موارد زیر اشاره داشته باشیم:

• تراکم پایین خاک
• نداشتن چسبندگی مناسب دانه های خاک
• احتما وقوع زلزله
• تردد وسایل نقلیه سنگین  حتی عابر پیاده در اطراف محل گود برداری
• عبور چشمه یا آب های سطحی و زیرسطحی در نزدیکی محل
• گود برداری در مناطق مرطوب یا آب و هوای بارانی
• وزن زیاد سازه های مجاور و...

روش های مختلف اجرای سازه نگهبان در گودبرداری

اما روش های مختلفی برای مقاوم سازی گود در گود برداری ها وجود دارد. که در ادامه این مطلب قصد داریم تا تک تک آنها را مورد بررسی قرار دهیم. برخی از متداول ترین شیوه های مقاوم سازی گود در گودبرداری ها عبارتند از:

• روش نیلینگ یا مهاربندی
• روش دوخت به پشت یا انکراژ
• روش دیواره دیافراگمی
• روش سپر کوبی
• روش خرپایی
• روش اجرای شمع
• روش مهار متقابل

اجرای سازه نگهبان با روش خرپایی

مقاوم سازی گود با روش خرپایی یکی از متداول ترین شیوه ها برای پایدار سازی گودها شناخته می شود. برای اجرای این روش لازم است تا پیش از شروع عملیات خاک برداری شمع هایی درون خاک وارد شود. ارتفاع این شمع ها باید از ارتفاع گود نیز بیشتر باشد. پس از انجام این کار خاک برداری به شکل مایل تا تراز کف خاک برداری می شود. شیب این خاک برداری باید در ابتدا مایل باشد تا خاک پایداری خود را حفظ کند. پس از حفاری قسمت داخلی گود را قالب بندی و آرماتور بندی می کنند.

بعد از آن لازم است صفحات بیس پلیت بر روی فونداسیون جا نمایی شود. یک تیر مورب از بالای خرپا بر روی فوندانسیون وصل می کنند. حالا نوبت به خاک برداری خاک های مایل باقی مانده می رسد.

اجرای سازه نگهبان با روش مهار متقابل

در این رهیافت نیز تیر های عمودی را به روش خرپایی وارد خاک می کنند. در اینجا هم تیرها باید ارتفاعی بیش از گود داشته باشند. قسمت پایانی این تیرها با بتن در داخل شمع مهار می شود. بعد از جایگذاری این المان ها تیرهای افقی آنها را به هم متصل می کنند تا پایداری گود تامین شود. این روش محدودیت هایی دارد و باعث سختی دسترسی به قسمت های پایینی گود می شود. از طرف دیگر مزاحمت تیرهای افقی ممکن است باعث وقوع حوادثی شود. به همین دلایل استفاده از روش مهار متقابل اجرای سازه نگهبان در گودبرداری بیشتر مناسب گود هایی با عرض کم است.

روش اجرای شمع

در این روش با توجه به نوع خاک و ویژگی های گود شمع های پیش ساخته اجرا می شود. در فاصله هایی مشخص حفاری صورت می گیرد و چاه هایی ایجاد می شود. سپس با استفاده از آرماتوربندی و بتن ریزی سازه اصلی نگهبان اجرا می شود. تیر های قابل استفاده در این روش چوبی یا فولادی هستند. روش اجرای شمع فشار جانبی خاک را تحمل می کند و مانع از ریزش خاک می شود.

اجرای سازه نگهبان با روش سپر کوبی

در مرحله اول اطراف گود را با صفحه های فولادی به داخل خاک فرو می کنیم. این کار با استفاده از سپرکوب ها انجام می شود. پس از آن گودبرداری تا انتهای گود انجام می شود. سپس بر روی میانه سپرها تیرهای پت بند افقی نصب می شود. پس از آن نیز قیدهای عمودی را به صفحه سپرها متصل می شوند.

روش دیواره دیافراگمی

این روش در زمین هایی که سطح بالای آب های زیر زمینی دارند و یا زمین های نرمی دارند انجام می شود. دیوار با کمک دستگاه حفر می شود و سپس سیمان و گل بنتویت محل را پر می کنند. قفسه آرماتورهای دیوار با بتن پر می شود. پس از سفت شدن نیز گود برداری انجام می شود.

اجرای سازه نگهبان با روش نیلینگ یا مهاربندی

این روش مسلح کردن خاک بر اساس تیر های فولادی است. در مرحله اول خاک تا عمق ایمنی برداشته می شود. پس از آن با ماشین های مخصوص سوراخ هایی به شکل افقی و مایل در فاصله هایی بین 1 تا 2 متر به وجود می آورند. پس از اینکه اسپیسر نصب شد، تزریق دوغاب در لوله ها امکان پذیر می شود. در مرحله آخر یک لایه شاتکریت بر روی دیوارها پاشیده می شود.

روش دوخت به پشت یا انکراژ

این روش شباهت هایی به روش نیلینگ دارد. اما تفاوت آن با روش قبل استفاده از میلگرد و کابل های پیش تنیده است. کابل ها پیش تنیده قبل از تزریق دوغاب با جک های مخصوصی کشیده می شوند و پس از آن جک کابل ها را رها می کند.

هر یک از این روش ها بر اساس شرایط محیط می توانند مورد استفاده قرار گرفته و اجرا شوند. به دلیل اهمیت بسیار زیاد سازه نگهبان، این کار کاملا تخصصی بوده و مهندسین گروه مقاوم سازان پایون آماده ارائه مشاوره و همکاری در اجرای آنها هستند. جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید با کارشناسان این مجموعه از طریق راه های اتباطی پایین صفحه تماس بگیرید.

سیستم های آب بندی سازه های بتنی پل چگونه است؟

سیستم های آب بندی سازه های بتنی پل باعث می شوند تا بتن کمتر در معرض رطوبت قرار گرفته و در نتیجه طول عمر آن افزایش یابد. پل های بتنی یکی از سازه هایی هستند که امروزه بشر برای راحتی و دسترسی بهتر خود به مناطق مختلف می سازد. در این شرایط آب بندی پل های بتنی نیز به عنوان یک سازه مهم از اهمیت زیادی در مقاوم سازی سازه برخوردار می شود. در این قسمت از مجموعه مطالب سایت مقاوم سازان پایون قصد داریم تا در مورد روش های آب بندی پل های بتنی توضیحاتی را ارائه نماییم. تا پایان همراه ما باشید.

چرا به آب بندی سازه های بتنی پل نیاز داریم؟

پل ها از جمله سازه هایی هستند که در ساخت آنها بیش از هر مصالح دیگری از بتن استفاده شده است. معمولا بتنی که در ساخت پل ها استفاده می شود درصد خلوص بالایی دارد. این پل ها ممکن است بر سطح آب یا خشکی در مناطق کوهستانی، در کنار دریا یا رودخانه، در محیط های شهری و... قرار گرفته و تحت تاثیر شرایط مختلف محیطی بسیار متفاوتی باشند. از این بین پل هایی که بر روی رودخانه ها یا دریاها ساخته می شوند شرایط سخت تری را تحمل می کنند. به همین دلایل است که آب بندی بتن پل ها از اهمیت بالایی برخوردار می شود.

با چه روش هایی می توان از سازه های بتنی پل ها محافظت کرد؟

روش های آب بندی پل های بتنی بسیار متنوع هستند. روش هایی مستقیم و غیر مستقیم که هر کدام از آنها در ترکیب با سایر روش ها نتایج مثبت تری را به همراه دارد. از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره داشته باشیم.

• استفاده از مواد ترمیم کننده و آب بند کننده بتن
• استفاده از مصالح با کیفیت
• استفاده از بهترین میلگردها و فولاد در ساخت سازه بتنی
• بررسی محیط از لحاظ شرایط شیمیایی و پیش بینی رفتار سازه پل

سیستم های آب بندی سازه های بتنی پل چیست؟

سیستم ها و روش های مختلفی برای آب بندی پل های بتنی وجود دارد که هر روش مزایا و معایب خود را دارد. هر کدام از روش هایی که در ادامه مورد بررسی قرار می دهیم، می توانند به شکل توامان با یکدیگر نیز به کار برده شوند تا مقاومت بتن در برابر آب و رطوبت را تا حد قابل توجهی کاهش دهند.

استفاده از سیلرهای برای آب بندی سازه های بتنی پل

از جمله موادی که از آنها برای آب بندی پل ها استفاده می شود، سیلرها هستند. این مواد به شدت آب گریز بوده و برای آب بندی کردن پل ها بسیار مناسب می باشند. سیلرها با ویسکوزیته پایین خود حتی برای آب بندی قسمت داخل آب پل ها نیز گزینه خوبی محسوب می شوند. نکته مثبت دیگر در مورد سیلرها شفافیت آنهاست. سیلرها پس از خشک شدن شفافیت خود را حفظ کرده و سطح زیرین خود را نمایش می دهند. بنابراین از این جهت نمای ظاهری پل ها را مورد آسیب قرار نمی دهند. نکته منفی در مورد سیلرها اما آسیب پذیری آنها در برابر اشعه UV است.

استفاده از بتن های آب بند برای آب بندی پل ها

بتن های آب بند خود به تنهایی می توانند در برابر آب و رطوبت مقاومت خوبی از خود نشان دهند. این بتن ها تا حد زیادی در برابر نفوذ آب به بتن ایستادگی کرده و تخلخل بتن را نیز کاهش می دهند. تقریبا در اکثر پل ها به خصوص پل هایی که در نواحی ساحلی و دریایی ساخته می شوند، از بتن های آب بند استفاده می شود.

استفاده از روکش های آب بند پل ها

روکش های آب بند مختلفی موجود هستند و انواع مختلفی دارند. این روکش ها بر پایه پلیمر و روی سطح بتن می چسبند. روکش های پلیمری بتن را در برابر سایش و درز نیز مقاوم می کنند. همچنین روکش های آب بند بتن برای پل ها از نفوذ کردن مایعات مختلف و مواد خورنده شیمیایی به داخل بتن جلوگیری می کنند.

آب بندی سازه های بتنی پل با مواد پلیمری و معدنی

این مواد انواع مختلفی دارند که از جمله آنها می توان به مواد آکریلیکی، اپوکسی ها، پلی اورتان ها اشاره داشته باشیم. نکته مثبت این مواد در مقایسه با سایر روش های آب بندی پل های بتنی، ویسکوزیته بالا، مقاومت عالی در برابر مواد شیمایی و مایعات، مقاوم بودن در برابر اشعه یو وی و... می باشد.

استفاده از درزگیرها و ماستیک ها برای آب بند کردن پل های بتنی

درزگیرها شامل پلیمرهای اپوکسی، پلی اورتان ها و... هستند که ویسکوزیته ای متوسط دارند. روی درزها و شکستگی های بتن را معمولا با این مواد می پوشانند تا مانع نفوذ آب به داخل بتن و بیشتر شدن شکستگی شوند. ضمنا این درزگیرهای آب بند خود می توانند مقاومت بتن را نیز افزایش داده و مانع از شکستگی آن شوند. اما ماستیک ها نوع ساده و ارزان آب بندی بتن هستند. ماستیک ها مثل ایزوگام عمل می کنند و ایه بیرونی بتن را می پوشانند. مقاومت این نوع آب بند ها در برابر دما، نور خورشید، اصطکاک و... نسبت به سایر روش ها کمتر است.

یک آب بند مناسب چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

همانطور که ساخت صحیح پل ها از اهمیت بالایی برخوردار است، استفاده از نوع آب بند و آب بندی درست پل ها نیز اهیت زیادی دارد. هر گونه بی توجهی و دقت ناکافی در انتخاب روش و انجام غیر اصولی آب بند بتن پل ها می تواند آثار مخربی از لحاظ اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و... داشته باشد. لذا مواد آب بند کننده پایه پل ها نیز باید ویژگی هایی از جمله ویژگی های زیر داشته باشند.

• مقاومت خوب در برابر اشعه UV
• چسبندگی خوب به سطح بتن
• مقاومت خوب در برابر کلر و مواد شیمیایی
• داشتن قابلیت رطوبت زدایی
• نفوذ ناپذیری با درصد بسیار بالا

آب بندی بتن پایه پل ها چگونه است؟

پایه پل ها خصوصا آن هایی که در داخل آب رودخانه یا دریا قرار گرفته اند اهمیت بیشتری از لحاظ آب بندی دارند چرا که تمام وزن پل را تحمل کرده و با انواع عوامل آسیب زا به بتن در تماس ستقیم هستند. پل های بتنی بزرگتر آب بندی سخت تری نیز دارند، به خصوص اگر پایه آنها در پل قرار گرفته باشد. در برخی از پل ها پایه آن ها را تا سطح بالاتر از شمع اصلی مقاوم سازی می کنند.

سیمان چیست؟

سیمان چیست؟ از روزگاران بسیار دور تا به امروز انسان ها برای طراحی و اجرای انواع سازه همیشه به دنبال ملات هایی بودند که به وسیله آن ها بتوانند آجر یا سنگ را به هم بچسبانند. در طول تاریخ بارها ملات های مختلفی کشف و مورد استفاده قرار گرفته است که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را داشت. اما از زمان ساخت سیمان، این ماده یکی از بهترین گزینه ها برای این کار محسوب می شده است. مقاوم سازان پایون قصد دارد در این مطلب به معرفی سیمان پرداخته و تاریخچه آن را بررسی کند. تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

تاریخچه سیمان چیست؟

همانطور که گفته شد تاکنون ملات های مختلفی برای اتصال سنگ و آجر به یکدیگر ساخته شده است. مصری ها در گذشته های دور از ترکیب لجن و کاه به این منظور استفاده می کردند. بابلیان و آشوریان نیز از قیر طبیعی به این منظور استفاده می کردند. اولین باری که مصالح مدرن برای این کار استفاده شد، در فرانسه و توسط ویکات ها بود. ویکات سنگ آهک و خاک رس را با یکدیگر مخلوط کرده و سپس آن را آسیاب نموده و با اب ترکیب کرد و در نهایت دوغاب حاصله را پخت. 

این تکنیک در فرانسه مورد استفاده قرار نگرفت اما چند سال بعد در کشور انگلستان nر ساخت بنایی از دوغاب سنگ آهک و خاک رس استفاده شد. نام آنچه کشف و مورد استفاده قرار گرفته بود سیمان پرتلند نام گرفت. استفاده از این سیمان و توسعه آن ادامه پیدا کرد تا جایی که تکنیک های جدید برای پخت سیمان پرتلند کشف شد. سیمان جدید که با نام سیمان بتن نیز شناخته می شد در ساخت پارلمان انگلستان نیز مورد استفاده قرار گرفت.

اجزای تشکیل دهنده سیمان چیست؟

در پاسخ به سوال سیمان از چه موادی تشکیل شده است باید گفت که این ماده از سنگ آهک و خاک رس ساخته شده است. اما این همه ماجرا نیست و سیمان ممکن است با ماسه، شن و سنگ نیز ترکیب شود. مواد اولیه سیمان اما از همان سیمان پرتلند ساخته می شود. سیمان معمولی در کارهای سطحی و برخی لایه های زیر سطحی مورد استفاده قرا می گیرد.

انواع سیمان چیست؟

سیمان را باید یکی از مواد تشکیل دهنده بتن دانست. امروزه با پیشرفت علم و فن آوری انواع مختلفی از سیمان و بتن ابداع و ساخته شده است. این انواع سیمان هر کدام کاربردها و خصوصیات مخصوص به خود را دارد. که درادامه آنها را معرفی می کنیم.

سیمان زود سخت شونده

این سیمان همانطور که از نام آن پیداست از همان اولین روزهای ترکیب با آب با سرعت زیادی می گیرد و مقاومت آن زیاد می شود. این سیمان شباهت های زیادی نیز با سیمان پرتلند دارد.

سیمان زودگیر

تفاوت این سیمان با سیمان زود سخت شونده در گیرش آن است. گیرایی این سیمان نسبت به سیمان های معمولی سریع تر اتفاق می افتد. اما میزان مقاومت آن مثل سیمان معمولی است. از این سیمان برای بتن ریزی در آب های ساکن استفاده می شود.

سیمان با حرارت کم

این سیمان حرارت کمی تولید می کند و بیشتر مناسب پروژه هایی است که به سیمان ریزی بسیار سطح بالا و زیادی نیاز دارند. همچنین سیمان با تولید حرارت کم مقاومت خوبی در برابر سولفات ها دارد.

سیمان با مقاومت سولفاتی

این نوع سیمان در برابر حملات سولفاتی بسیار مقاوم است. معمولا در مکان هایی که فونداسیون مقدار بالایی سولفات دارد از این نوع سیمان استفاده می شود.

سیمان سرباره کوره

سیمان سرباره ویژگی های مشترک زیادی با سیمان پرتلند دارد. این سیمان مقاومت فشاری بالایی دارد و در مکان هایی مورد استفاده قرار می گیرد که دمای بالا و حملات اسیدی وجود دارد.

سیمان سفید و سیمان رنگی

همان سیمان معمولی پرتلند است با این تفاوت که رنگ آن با سیمان معمولی متفاوت است. از این سیمان با اهداف زیبایی بخشی استفاده می شود.

سیمان پوزولانی

در این سیمان از کمی گچ و کلسیم سولفات نیز استفاده شده است. ترکیبات شیمایی استفاه شده در این سیمان آن را در برابر حملات شیمیایی مختلف مقاوم می کند. از این سیمان در فاضلاب، سد، پل، سازه های دریای و... استفاده می شود.

سیمان هوازا

استفاه از سیمان هوازا کمک می کند تا در مواقعی که آب در حال انجماد است جا برای افزایش حجم داشته باشد. این سیمان مقاومت خوبی در برابر یخ زدگی ها دارد.

سیمان منبسط شونده

از این سیمان برای ساخت داکت های پیش تنیده استفاده می شود. ویژگی این سیمان عدم جمع شدگی در زمان سخت شدن و پس از آن است.

سیمان هیدروگرافیک

در این سیمان موادی اضافه می شود که خاصیت کاهندگی آب را دارد. سیمان هیدروگرافیک در برابر بارندگی های شدید موسمی نیز مقاومت خوبی از خود به خرج می دهد. معمولا در ساخت سدها، مخازن آب، آب راهه ها و... از این نوع سیمان استفاده می شود.

ترکیبات شیمیایی سیمان چیست؟

مواد خامی که در تولید سیمان مورد استفاده قرار می گیرد در مراحل پخت واکنش داده و مواد جدیدی را می سازند. به طور کلی مواد تشکیل دهنده سیمان شامل موارد زیر هستند:

• تری کلسیم سیلیکات
• دی کلسیم سیلیکات
• تری کلسیم آلومینات
• تترا کلسیم آلومینو فریت

تری و دی کلسیم سیلیکات و جز از مهمترین ترکیبات سیمان می باشند و نقش مهمی در ایجاد کردن مقاومت برای خمیر سیمان بر عهده دارند.

عیار سیمان چیست؟

عیار سیمان یک اصطلاح است و معمولا از آن در ساخت بتن استفاده می شود. عیار سیمان در حقیقت مقدار سیمان مورد استفاده بر حسب کیلوگرم بر متر مکعب است. بتن ها، ملات ها، دوغاب ها و... مخلوط هایی هستند که در ساخت آنها از سیمان استفاده می شود. مصرف بیش از اندازه سیمان باعث افزایش هزینه ها و مصرف کم آن نیز ممکن است کیفیت کار را کاهش دهد. به همین دلیل است که میزان سیمان استفاده شده و به عبارتی عیار سیمان مصرفی نقش مهمی در اصول مهندسی و تصمیم گیری های فنی ایفا می کند.

سیمان مرکب چیست؟

سیمان مرکب یا سیمان مخلوط از آسیاب کردن سیمان پرتلند، گچ و یک افزودنی معدنی دیگر ساخته می شود. این نوع سیمان سهم قابل توجهی در ساخت و ساز ها دارد. استفاده از این سیمان برای تولید بتن انرژی کمتری را مصرف می کند و عملکرد هر سازه ای را بهبود می بخشد. سیمان مخلوط از سیمان پرتلند، سرباره کوره بلند دانه بندی شده و دود کوارتز بدست می آید. این سیمان در تولید بتن غلتکی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین سیمان مرکب در دیواره ها، پایه ها، تیر ها، ستون ها، سازه های نگهدارنده آب، جاده و پل و... مورد استفاده قرار می گیرد.

فاصله آکس تا آکس ستون در اسکلت بتنی

فاصله آکس تا آکس ستون در اسکلت بتنی موضوع مهمی است که در هر معماری سازه باید به شدت مورد توجه قرار گیرد. در مبحث معماری و عمران قسمت میانی ستون ها را آکس می گویند و آکس ها را در محور عمودی و افقی نمایش می دهند. آکس در لغت به معنای حد وسط و یا چیزی را در وسط قرار دادن است. در این مقاله از سایت مقاوم سازان پایون قصد داریم در مورد آکس بندی و فاصله آکس تا آکس ستون و اهمیت آن در مقاوم سازی سازه ها را بررسی کنیم. تا پایان همراه ما باشید.

چرا فاصله آکس تا آکس ستون در اسکلت بتنی اهمیت دارد؟

این ستون های هستند که وظیفه دارند بار ساختمان را به زمین انتقال دهند. به همین دلیل است که ستون ها یکی از اجزای مهم ساختمان ها هستند. ستون گذاری در پلان نیز از با اهمیت ترین کارهایی است که هر معمار باید انجام دهد. نکته جالب اینجاست که در آیین نامه ها محدودیت چندانی برای حداکثر فاصله ستون گذاری ها وجود ندارد. معمولا این فاصله را معماران با استفاده از تجربه و نوع سازه بدست می آورند. اما این ستون ها و تعداد آنها باید به شکلی تعیین و جایگذاری شوند که صرفه اقتصادی داشته و ایمنی سازه نیز تهدید نشود.

حداقل فاصله آکس تا آکس ستون باید چقدر باشد؟

به شکل کلی اگر دهانه ستون ها چهار تا پنج متر باشند، فاصله ای معقول و با صرفه اقتصادی محسوب می شود. اما بیشینه فاصله برای ستون گذاری در ساختمان های بتنی معمولا 7 متر می باشد. اما این حداکثر فاصله بین ستون ها در ساختمان نیست و در شرایط خاصی بیش از هفت متر نیز می توان در بین ستون ها فاصله گذاشت.

اصول کلی فاصله آکس تا آکس ستون سازه های بتنی

برای اینکه نقشه های سازه مشخص شود در اولین قدم باید نقشه کشی در نرم افزار های مربوطه مثل اتوکد انجام شود. اینکه ستون در کجا باید قرار بگیرد و فاصله آن تا ستن های بعدی چقدر باشد بر اساس نوع سازه و میزان بارهایی که بر آن وارد می شود مشخص می گردد. اما این کار اصول دیگری نیز دارد که آنها را با هم مرور می کنیم.

• فاصله مکان قرارگیری ستون ها باید به شکلی باشد که با کمترین میزان ستون، کل بارهای ساختمان توسط سازه قابل تحمل باشد.
• آکس و آکس ستون سازه های بتنی نباید به شکلی جایگذاری شوند که به زیبایی و نمای ساختمان ضربه وارد کنند.
• بهتر است ستون ها با فاصله مساوی از هم قرار بگیرند.
• بهتر است ستون ها حد الامکان درون دیواره ها و مکان های مخفی، یعنی دور از دید افراد قرار گیرند.
• موقعیت ستون ها باید به شکلی باشد که تداخلی با راهروها، نورگیرها، راه پله ها، آسانسور و... نداشته باشند.
• یکی از مهمترین موضوعات برای جا نمایی ستون ها وضعیت پارکینگ است. ستون نباید فضای پرت ایجاد کرده و یا مانع از جابه جایی راحت خودرو ها در زیر ساختمان شوند.

فاصله ستون ها از یکدیگر در سازه های بتنی

کسانی که به شکل تجربی ساختمان سازی می کنند، معمولا اعتقاد دارند که فاصله بین ستون ها باید 2 تا 7 متر باشد. این موضوع بیشتر به این علت است که ساختمان ها معمولا با تیرچه بلوک ساخته می شوند و فاصله گفته شده نیز برای داشتن صرفه اتصادی تعیین شده است. این در حالی است که فاصله بیش از 7 متر نیز امکان پذیر است. در حقیقت فاصله ستون ها رابطه کاملا مستقیمی با نوع سیستم سقف و اندازه دهانه دارد. بنابراین در شرایطی حتی می توان تا 15 متر بین ستون ها فاصله گذاشت.

اندازه دهانه های در هر سیستم چقدر است؟

در سیستم های عرشه فولادی بر اساس دستورات مبحث دهم مقررات ملی ساختمان اندازه بین دو تیر اصلی در سقف عرشه های فولادی نهایتا 12 متر است. اما در سیستم دال بتنی و دال دو طرفه گرچه بر اساس قانون بیشینه میزان مجاز 10 متر می باشد اما بهتر است نهایتا 8 متر مد نظر قرار گیرد. در سیستم کوبیاکس می توان حتی تا 18 متر نیز فاصله گذاری کرد اما با توجه به افزایش هزینه ها بهتر است تا 12 متر را مد نظر قرار داد.

در سیستم یوبوت نیز حداکثر 12 متر توصیه می شود. در سیستم های تیرچه تک بهتر است تا 7 متر مد نظر قرار بگیرد گرچه برخی توصیه می کنند برای ایمنی بیشتر 6 متر کافی است. ر سیستم تیرچه دوبل نیز 8 کتر قابل در نظر گرفتن می باشد اما باز هم بهتر است فاصله ها از 7.5 متر بیشتر نشود.

تعیین فاصله آکس تا آکس ستون در اسکلت بتنی توسط مقاوم سازان پایون

در این مطلب تلاش شد تا هر چه در مورد آکس و فاصله ستون گذاری در ساختمان های بتنی لازم بود را برای شما همراههان عزیز بیان کنیم. نه تنها برای تعیین آکس و فاصله تا آکس ستون که برای تمامی اقدامات لازم برای مقاوم سازی اولیه و ثانویه ساختمان می توانید از خدمات شرکت مقاوم سازان پایون نیز استفاده نمایید. این شرکت با نزیک به دو دهه تجربه در زمینه مقاوم سازی ساختمان و سازه های بتنی تاکنون پروژه های مخلفی را با موفقیت به پایان رسانده است و امروز به عنوان یک شرکت شناخته شده و متخصص در این زمینه محسوب می شود.